
Μια ανάγνωση που άργησε δέκα επτά χρόνια, πέντε μήνες και δέκα μερόνυχτα
Είναι μερικά βιβλία που η μοίρα το ήθελε να καθυστερήσεις να διαβάσεις, επειδή πρώτα έτυχε να δεις την ταινία που
Είναι μερικά βιβλία που η μοίρα το ήθελε να καθυστερήσεις να διαβάσεις, επειδή πρώτα έτυχε να δεις την ταινία που
Ποιος δεν έχει ηττηθεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του; Ποιος δεν στεναχωρήθηκε για κάτι που δεν πήγε όπως περίμενε;
Εδώ που πατώ ετούτη την στιγμή υπήρχε θάλασσα. Μετά από χρόνια και καιρούς, η θάλασσα αυτή έγινε λιμνάζοντα νερά. Ένας
Ήταν τέλη του 1999. Ίσως αρχές του 2000, δεν είμαι σίγουρος. Θυμάμαι πως πήγαινα πρώτη γυμνασίου και μόλις είχε κυκλοφορήσει
Σε ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, η Ελλαδίτσα υποδεχόταν το νέο έτος πιο φοβισμένη από ποτέ στη σύγχρονη ιστορία
Ένα βράδυ στο σαλόνι μου Η οθόνη του υπολογιστή φωτεινή. Ένα έγγραφο Word, ανοιγμένο μπροστά μου. Κενές σελίδες. Ο
Πέθανε ο σκύλος του φίλου μου του κολλητού μου ο κολλητός δάκρυα τρέξανε στα μάτια μου σαν να ήταν δικός
Κάθε ξημέρωμα που σχολάω με περιμένουν στην αυλή. Στριφογυρίζουν γύρω από τα πόδια μου και γουργουρίζουν. Έρχονται πολλές κατά καιρούς
Βρέθηκαν κατά τύχη στα χέρια μου, δύο εισιτήρια για ένα αγώνα ποδοσφαίρου. Το ονομάζω τύχη, μιας και τα κέρδισα σε
Γύρισα σπίτι στις εννιά το βράδυ. Είχα μια δύσκολη μέρα. Επαγγελματικά ραντεβού, σκέψεις και προβληματισμοί. Η ψυχολογία μου είχε κλονιστεί.
Δεν έχω επαφές με τους γείτονες μου. Πόσο μάλλον με αυτούς που κατοικούν στην ίδια πολυκατοικία με εμένα. Όταν συναντώ
Στην αρχή, ήταν με τον Βασίλη. Ύστερα ήταν με εμένα. Και μετά από εμένα τα έφτιαξε με τον Λευτέρη… Το